مسجد جامع سنندج که به مسجد دارالاحسان نیز شهرت دارد، در بافت قدیمی شهر سنندج، در ضلع شمالی خیابان امام خمینی (ره) واقع شده است. این مسجد مربوط به دوره قاجار است و به دستور امان الله خان اردلان، حاکم کردستان، در سال ۱۲۲۷ هجری قمری ساخته شده است. مسجد جامع سنندج بر روی مکانی بلندتر نسبت به بافت اصلی شهر قرار دارد، به گونه ای که از هر نقطه شهر به سهولت می توان گلدسته های آن را دید و صدای موذن آن را شنید. مسجد جامع سنندج شامل دو ایوان شرقی و جنوبی، گلدسته های بالای ایوان شرقی، صحن مرکزی، ۱۲ حجره و شبستانی با ۲۴ ستون سنگی است. مسجد جامع سنندج را می توان مسجد و مدرسه دانست، زیرا بخشی از مسجد به حجره های طلاب علوم دینی اختصاص دارد. این مسجد دارای تزیینات کاشیکاری هفت رنگ مینایی فوق العاده پرکار و ظریف، ستونهایی با تزیینات طنابی، ازاره های مرمرین، آجرکاری لعاب دار و معقلی، حوض سنگی و آبنماهای زیبا است.