قلعه فلک الافلاک یا دژ شاپورخواست مربوط به دوره ساسانیان است و در مرکز شهر خرم آباد، بر فراز تپه ای مشرف به شهر خرم آباد واقع شده است. ساسانیان شهری با نام شاپورخواست در حدود محل کنونی شهر خرم آباد ساختند که بعدها ویران شد و در حدود سده هفتم هجری قمری، شهر خرم آباد فعلی به جای آن بنا گردید؛ به همین دلیل گمان می رود که قلعه فلک الافلاک همان دژ شاپورخواست باشد که در دوره ساسانیان کاربرد حکومتی و نظامی داشته است. پس از ساخته شدن شهر خرم آباد این قلعه نیز به نام قلعه خرم آباد معروف شد. فلک الافلاک عنوانی است که در دوره قاجار به این قلعه اطلاق شد و هم اکنون نیز به همین نام مشهور است. احداث بنا بر فراز صخره های سنگی و اشراف کامل آن بر دره تاریخی خرم آباد و نیز جاری بودن چشمه پر آب گلستان از دامنه شمالی تپه ای که قلعه فلک الافلاک بر آن بنا شده است، از ویژگی های اصلی قلعه فلک الافلاک به شمار می آیند. نقشه قلعه فلک الافلاک به صورت هشت ضلعی نامنظم است و وسعت تقریبی آن ۵۳۰۰ مترمربع، شامل ۸ برج، ۲ صحن و ۳۰۰ جان پناه است. در ساخت این قلعه از مصالحی نظیر خشت، آجرهای قرمز و بزرگ، سنگ و ملات گچ و آهک استفاده شده است. معماری کنونی این قلعه، بیانگر الحاقات و تحولات فراوانی است که در دوره های گوناگون به آن افزوده شده و یا در آن ایجاد شده است که بیشترین این موارد مربوط به دوره صفویه تا دوره قاجار است. در حال حاضر موزه باستان شناسی، موزه مردم شناسی، آزمایشگاه مرمت اشیاء، مرکز فروش محصولات فرهنگی و چایخانه سنتی در این مجموعه فرهنگی تاریخی فعال هستند. قلعه فلک الافلاک به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.