پل لاتیدان سال‌ها در زیر خاک مدفون بود تا اینکه در سال ۱۳۷۲، در اثر سیلاب یکی از طولانی ترین پل‌های تاریخی ایران، در نزدیکی روستای لاتیدان نمایان شد. این پل، بر روی رودخانه کول در جاده لار - بندرعباس قرار دارد، از این رو به پل کول نیز معروف است. پل لاتیدان، با کما بیش ۲۳۳ دهانه و بیش از ۱۰۰۰ متر درازا، از طولانی ترین پل‌های تاریخی ایران است. این پل از شاهکارهای دوره صفویه است و برخلاف دیگر پل‌های دوره صفویه که با آجر ساخته شده‌اند، با سنگ‌های بی شکل ساخته شده است. این پل، یکی از عالی ترین نمونه‌های پل های تاریخی ایران می‌باشد. این پل، در دوران شاه عباس بزرگ، به منظور لشگرکشی برای بیرون راندن پرتغالی‌ها ساخته شد و پس از پایان لشگرکشی، در اختیار کاروان های بازرگانی قرار گرفت. قابل به ذکر است که درازای پل لاتیدان، سه برابر سی و سه پل اصفهان است.